LOGOZSedziennikbipikonastarostwo

kolor

A A A

Wydarzenia w internacie

Dbamy o nasze kwiatyRośliny doniczkowe, które rosną  w naszym  Internacie  wymagają  starannej pielęgnacji. Dlatego  aby  były  zdrowe  i  dobrze się rozwijały, należy im zapewnić  szczególnie  troskliwą  opiekę. Jednym  z  ważniejszych  zabiegów w uprawie  doniczkowej  jest przesadzanie. Młodzież rozwija swoje zainteresowania i umiejętności dotyczące wykonywania prac związanych z sadzeniem oraz pielęgnacją kwiatów i innych roślin na terenie internatu. Wychowankowie  pod opieką wychowawcy aktywnie uczestniczyli  w zajęciach o czym świadczą zamieszczone poniżej zdjęcia.

 

 

 

 

 

 

 

Światowy Dzień bez Tytoniu – „Tytoń i zdrowie płuc”.

WPŁYW CZYNNEJ I BIERNEJ EKSPOZYCJI NA DYM TYTONIOWY

NA FUNKCJONOWANIE UKŁADU ODDECHOWEGO

Palenie tytoniu jest przyczyną wielu schorzeń oraz przedwczesnej śmierci. W Europie, na liście 10 najczęstszych przyczyn chorób, palenie tytoniu znajduje się na drugim miejscu
i jest odpowiedzialne za 12,3% chorób. Najczęściej są to choroby układu oddechowego, ponieważ jest on szczególnie narażony na natychmiastowe skutki palenia. Dzieje się tak dlatego, że 7 tys. związków chemicznych zawartych w dymie tytoniowym (z których 250 jest szkodliwych, a 70 rakotwórczych) z każdym wdechem palacza dostaje się do płuc. Rozgrzane cząsteczki stopniowo uszkadzają nabłonek oskrzeli. Początkowo upośledzona zostaje czynność rzęsek, których zadaniem jest usuwanie z oskrzeli zanieczyszczeń dostających się wraz z wdychanym powietrzem. Zmniejszenie sprawności rzęsek utrudnia oczyszczanie oskrzeli, powoduje zaleganie śluzu i sprzyja zakażeniom. Stałe działanie drażniące zawartych w dymie substancji powoduje przerost gruczołów śluzowych błony śluzowej oskrzeli, co zwiększa wydzielanie śluzu. Zmiany te prowadzą do klinicznych objawów przewlekłego zapalenia oskrzeli (kaszlu i odksztuszania plwociny). Dym działa szkodliwie również na pozostałe odcinki dróg oddechowych powodując ich obrzęki i utrudnienie przepływu powietrza.

Palenie tytoniu stanowi główną przyczynę zachorowań na nowotwory, wśród których najczęstszym jest rak płuca (82% przypadków raka płuca jest wynikiem ekspozycji na dym tytoniowy). Rak płuca zajmuje pierwsze miejsce pod względem zachorowalności
i umieralności na nowotwory złośliwe na świecie (odpowiada za ok. 20% wszystkich zgonów z powodu nowotworów). W Polsce jest to najczęściej występujący nowotwór u mężczyzn i 2-gi pod względem zachorowalności u kobiet. Charakteryzuje się wysoką śmiertelnością (stosunek liczby zachorowań do liczby zgonów wynosi 0,89), ponieważ rozwija się niepostrzeżenie i najczęściej jest wykrywany w późnym stadium rozwoju choroby.

Ryzyko wystąpienia raka zależy od długości okresu uzależnienia i liczby papierosów wypalanych dziennie. U palących mężczyzn jest 23 razy większe niż u niepalących, natomiast u palących kobiet 13 razy większe. Ryzyko wystąpienia raka płuca wzrasta także u osób narażonych na bierne wdychanie dymu tytoniowego.

Najlepszym sposobem zapobiegania rozwojowi choroby jest pozbycie się nałogu. Po ok. 10 latach od całkowitego zaprzestania palenia ryzyko wystąpienia raka płuca
zmniejszy się o połowę, natomiast po 15 latach ryzyko to będzie takie samo, jak u osoby nigdy nie palącej.

Palenie tytoniu jest także głównym czynnikiem ryzyka rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Ok. 90% przypadków tego schorzenia  to skutek wieloletniego aktywnego lub biernego palenia. Szacuje się, że w Polsce na POChP
może chorować ok. 2 mln ludzi. Każdego roku przybywa 50 000 nowych chorych. Ocenia się, że choruje na nią co 10-osoba powyżej 40 roku życia. Najważniejszą cechą choroby jest zwężenie oskrzeli, które upośledza przepływ powietrza przez drogi oddechowe, powodując niedotlenienie organizmu i wywierając wpływ na funkcjonowanie innych organów. Zmniejszenie powierzchni oddechowej następuje w wyniku reakcji zapalnych i uszkodzenia tkanek na skutek oddziaływania szkodliwych składników wdychanego powietrza- głównie dymu tytoniowego. Do najważniejszych objawów POChP należą: kaszel i duszności, które nasilają się wraz z wiekiem i postępem choroby. Początkowo odczuwane są  głównie podczas wysiłku, a w miarę rozwoju choroby, także w spoczynku, obniżając jakość życia
i ograniczając możliwość wykonywania podstawowych czynności życiowych. W końcu choroba może doprowadzić do niewydolności oddechowej i śmierci. Ryzyko wystąpienia POChP jest szczególnie wysokie wśród osób, które rozpoczęły palenie
w młodym wieku lub w dzieciństwie były narażone na bierne palenie, gdyż dym tytoniowy spowalnia rozwój płuc.

Badania wykazały, że istnieje silny związek pomiędzy paleniem papierosów
a rozwojem gruźlicy. Jako, że do zakażenia prątkiem gruźlicy dochodzi drogą inhalacyjną, uszkodzenia płuc na skutek działania dymu tytoniowego mogą być dodatkowym czynnikiem zwiększającym ryzyko przeniesienia choroby. Palacze tytoniu w porównaniu do osób niepalących są dwa razy bardziej narażeni na zakażenie prątkami Kocha. Inhalacja dymu tytoniowego zarówno w sposób aktywny, jak i bierny, zwiększa ryzyko nawrotu gruźlicy oraz utrudnia proces leczenia chorych.

Badania epidemiologiczne wskazują także na częstsze występowanie astmy oskrzelowej szczególnie wśród kobiet palących papierosy w porównaniu z niepalącymi. Częstość występowania astmy jest 2 do 3 razy większa u palących niż u niepalących.

Osoby niepalące, które są narażone na dym tytoniowy jako bierni palacze, są tak samo, a nawet bardziej narażone na szkodliwe działanie jego składników. Dym unoszący się
z żarzącej się końcówki papierosa jest czterokrotnie bardziej toksyczny niż ten, którym zaciąga się palacz. W zadymionym pomieszczeniu osoba niepaląca wdycha trzy razy więcej tlenku węgla, ponad 10 razy więcej nitrozamin, 15 razy więcej benzenu i nawet do 70-u razy więcej amoniaku niż podczas aktywnego palenia papierosów.

Bierne palenie podnosi ryzyko zachorowania na raka płuca o jedną czwartą, zwiększa także zagrożenie rakiem krtani. Szkodliwe jest nawet przebywanie w pomieszczeniach przesyconych zapachem dymu tytoniowego. Gazowe pozostałości po wypalonych papierosach osadzają się na powierzchni mebli, tkanin, stają się składnikiem kurzu. O ich obecności świadczy nieprzyjemny zapach utrzymujący się                  w  zamkniętych pomieszczeniach przez wiele miesięcy, a nawet lat. Substancje zawarte w osadzie z dymu tytoniowego są nadal aktywne chemicznie i szkodzą zdrowiu. Bierna ekspozycja na dym tytoniowy         w okresie płodowym powoduje słabszy rozwój płuc i ich zmniejszoną funkcjonalność. Po urodzeniu
u dzieci występuje większa skłonność do zakażeń dróg oddechowych oraz reakcji alergicznych ze strony układu oddechowego, zwłaszcza w 1. roku życia. Niemowlęta  wdychające  dym  z  papierosów  wypalanych  przez  ich  rodziców  dwa  razy częściej  zapadają  na  poważne  choroby  układu  oddechowego  (zapalenia  płuc,  oskrzeli, górnych dróg oddechowych). W istotny sposób zwiększa się u nich ryzyko wystąpienia astmy oskrzelowej. Szacuje się, że na świecie 165 tys. dzieci umiera przed 5. rokiem życia z powodu infekcji dolnych dróg oddechowych spowodowanych biernym paleniem. Częste infekcje dolnych dróg oddechowych wywołane „paleniem z drugiej ręki” w dzieciństwie znacznie zwiększają ryzyko rozwoju POChP w wieku dorosłym.

E-PAPIEROSY

Podobnie jak palenie tytoniu, używanie papierosów elektronicznych ma także destrukcyjny wpływ na funkcjonowanie układu oddechowego. Jak pokazują badania, ekspozycja na opary z e-papierosów pobudza stany zapalne w płucach i oskrzelach
i negatywnie wpływa na mechaniczną czynność płuc. Dodatek substancji zapachowych nasila te szkodliwe efekty. W aerozolu generowanym z płynów o takich zapachach jak toffi, mleczny czy czekoladowy wykryto diacetyl i acetylopropionyl. Związki te powodują pogorszenie wydolności układu oddechowego, a także mogą się przyczyniać do rozwoju zarostowego zapalenia oskrzelików. Choroba ta, znana również jako „płuco pracownika fabryki popcornu” jest wyniszczającą, ciężką chorobą płuc, wywoływaną przez wdychanie sztucznego maślanego aromatu smakowego z diacetylem, który był przed laty dodawany do popcornu. Inne badanie potwierdziło, że diacetyl zawarty jest aż w 75%, spośród przebadanych dotychczas smakowych płynów nikotynowych.

Liquidy e-papierosów zawierają  także glikol propylenowy  i  glicerynę. Obydwa te produkty są uznawane za nieszkodliwie przy podaniu doustnym i powszechnie wykorzystywane
w medycynie oraz kosmetyce. Stają się jednak toksyczne, kiedy są wdychane po podgrzaniu. Zwiększają ryzyko podrażnienia płuc i rozwoju stanów zapalnych oraz hamują rozwój komórek. Podgrzewanie związków organicznych zawartych w liquidach powoduje również powstawanie wolnych rodników, które odpowiedzialne są za uszkodzenia zdrowych komórek. Badania przeprowadzone na nastolatkach  

z astmą wykazały także, że wdychanie aerozolu z e-papierosów niesie ze sobą o blisko 30% wyższe ryzyko wystąpienia ataku astmy.

„Tak niewiele, a tak dużo”


19 maja obchodzimy Dzień Dobrych Uczynków, czyli święto społecznych i bezinteresownych działań na rzecz drugiego człowieka, ale nie tylko. Pomysłodawcą tej akcji jest Fundacja Ekologiczna Arka. Tego dnia możemy pomóc także zwierzętom i naszemu środowisku. Dobre uczynki sprawiają, że czujemy się dobrze, a jeszcze większą radość na pewno sprawi nam uśmiech osoby, dla której to zrobimy. Widok szczęśliwej osoby jest bezcenny. Nie możemy zapomnieć w tym dniu o naszych zwierzętach czy środowisku. Czy dobry uczynek zrobiony dla naszego pupila i środowiska może nam dać satysfakcję? Oczywiście, że tak. Merdający ogon i podanie łapy za to, że nasz pupil mógł pospacerować dłużej albo dostał nową piłkę? Taki widok będzie na pewno satysfakcjonujący. Często w tym codziennym pośpiechu, zapominamy o takich prostych rzeczach jak np. pomoc starszej sąsiadce w zrobieniu zakupów, czy podniesienie szklanej butelki na spacerze w lesie. Myślimy czasem, że może tej sąsiadce ktoś inny pomoże, albo nie ja rzuciłam/em butelkę, więc czemu mam podnieść?. No właśnie po to jest ten dzień, Dzień Dobrych Uczynków, żeby się nie zastanawiać, tylko po prostu to zrobić, tak dla siebie i dla kogoś, bezinteresownie. Tym, którzy nie wiedzą jak to zrobić dajemy kilka wskazówek:
- kup bezdomnemu bułkę;
- pozmywaj naczynia (jeśli tego wcześniej nie robiłeś/aś, mama się ucieszy);
- pomóż starszej pani przejść przez przejście dla pieszych;
- spacerując po lesie, pozbieraj śmieci i tak dalej, i tak dalej
Prawda, że to proste!
Jeśli zwrócimy większa uwagę na to, co się dzieje wokół nas, nie będziemy mięć wątpliwości co należy robić. Wówczas każdy dzień będzie Dniem Dobrych Uczynków, a nie tylko jeden w roku.
Może się wydawać, że to nic, a to znaczy tak wiele.
Do dzieła!


 Wychowawcy internatu.

flagaKonstytucja 3 maja została uchwalona w 1791 roku, dziewiętnaście lat po pierwszym rozbiorze i w czasach, kiedy w Polsce panował chaos wskutek rządów magnaterii.
Była nazywana ostatnią wolą i testamentem gasnącej ojczyzny. Poznajcie interesujące informacje i ciekawostki o konstytucji 3 Maja.

1. Autorami konstytucji byli Hugo Kołłątaj, Ignacy Potocki oraz król Stanisław August Poniatowski. Była to druga podpisana konstytucja na całym świecie. Pierwszą uchwalono w Stanach Zjednoczonych.

2. Konstytucja wprowadzała podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą oraz sądowniczą. Jej celem było wprowadzenie ładu w polskiej polityce i prawie.

3. Dokument znosił wolną elekcję, która nie sprawdziła się w Polsce. Po śmierci Stanisława Augusta Poniatowskiego władzę w Polsce miał przejąć władca z dynastii Wettynów, a następnie miała być ona dziedziczona.

4. Władzę ustawodawczą miał posiadać parlament, czyli Izba Poselska oraz Izba Senacka.

5. Władza wykonawcza należała do Rady Królewskiej, a więc króla, pięciu ministrów i prymasa Polski. Bez prawa głosu pozostawali następca tronu, marszałek sejmu i dwóch sekretarzy.

6. Konstytucja przetrwała tylko czternaście miesięcy. Jej przeciwnikami byli wszyscy z warstwy magnackiej, która z dnia na dzień straciła szansę do bogacenia się czy przekupywania posłów. W 1792 roku w Petersburgu zawiązała się konfederacja targowicka.

7. Targowiczanie byli zaciekłymi przeciwnikami reform, którzy wraz z armią rosyjską wkroczyli do Polski. Wojna z Rosją zakończyła się dla Polaków klęską i drugim rozbiorem kraju.

8. W 1794 roku wybuchło powstanie kościuszkowskie, które zakończyło się sromotną klęską i trzecim rozbiorem w 1795 roku, a Polska oficjalnie przestała istnieć. Do tego dnia świętowano uchwalenie konstytucji 3 maja. Później, celebrowanie tego święta było zakazane we wszystkich zaborach.

9. W dwudziestoleciu międzywojennym, kiedy Polska po 123 latach odzyskała niepodległość, wznowiono święto 3 maja. Podczas okupacji hitlerowskiej po raz kolejny Polacy nie mogli świętować z tej okazji, a tradycja ta wróciła dopiero w 1981 roku.

10. Większość sygnatariuszy konstytucji 3 maja była wolnomularzami. Jeden z jej autorów, Hugo Kołłątaj, również należał do loży masońskiej.

Jeśli zapomnę o nich, Ty , Boże na niebie,

    Zapomnij o mnie. – Adam Mickiewicz

 

Katyń 1940

    „ Zbrodnia katyńska” – termin ten kojarzy się z egzekucją 21,768 tysięcy Polaków, w tym 10 tysięcy oficerów Wojska Polskiego, przebywających w różnych więzieniach i obozach NKWD ZSRR -  ale nie tylko. Zginęła elita narodu i państwa polskiego – artyści pisarze, prawnicy, społecznicy. Wywiezieni z Polski na obszary ZSRR jeńcy polscy, a w szczególności oficerowie zostali umieszczeni w trzech obozach: w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Te tragiczne wydarzenia miały miejsce na przełomie kwietnia i maja 1940 roku. Zbrodnia ta została ujawniona przez Niemców.  Ujawniając ją, wskazali oni na rząd sowiecki z Józefem Stalinem na czele, jako na odpowiedzialnego sprawcę tego masowego mordu tysięcy polskich jeńców, będącego jedną z najgłośniejszych zbrodni.

    Katyń to miejsce symboliczne. Miejsce, które jest zbiorową mogiłą ofiar zamordowanych strzałem w tył głowy. Rozstrzeliwania miały miejsce bezpośrednio po przybyciu, dowodzą tego wypowiedzenia świadków, którzy po każdorazowym transporcie słyszeli strzały i krzyki (Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów). W Katyniu, Miednoje i Charkowie są trzy cmentarze zbudowane przez Polaków, gdzie 15 tysięcy polskich jeńców jest imiennie upamiętnionych. 

    W naszej pamięci pozostanie również  data 10 kwietnia 2010 roku, godzina 8:56, kiedy świat usłyszał o tragedii, która miała miejsce w dniu obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, w której miał uczestniczyć i reprezentować Polskę Prezydent RP Lech Kaczyński wraz z małżonką Marią Kaczyńską i 96 przedstawicielami , w skład których wchodzili: przedstawiciele Rządu, kościoła, pracownicy BOR, ostatni Prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, dowódcy wojsk, przedstawiciele rodzin katyńskich i wiele innych osobistości. Samolot, którym lecieli rozbił się pod Smoleńskiem z powodu gęstej mgły. Zginął kwiat inteligencji polskiej. 

    W 2008 roku w ramach programu „Katyń… ocalić od zapomnienia”, rozpoczęto sadzenie Dębów Pamięci upamiętniając  również w ten sposób ofiary zbrodni katyńskiej.

    Uchwałą z 14 listopada 2007 roku Sejm RP ustanowił przez aklamację dzień 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.

    Mord katyński, to największa tragedia w historii narodu polskiego, o której nie możemy zapomnieć – my starsze, ale przede wszystkim młodsze pokolenie, którego zadaniem jest stać na straży obowiązku dbania o pamięć tamtych wydarzeń.

Borelioza

 

       Borelioza, to coraz bardziej popularna w ostatnich czasach choroba zakaźna przenoszona przez kleszcze. W zależności od stadium zakażenia obejmuje różne narządy i układy. Statystyki mówią, że w Polsce żyje blisko 21 gatunków kleszczy, a zakażenie najczęściej przenosi kleszcz pospolity poprzez ślinę lub wymiociny. W przypadku ukąszenia czas ma bardzo duże znaczenie bowiem zakażenie krętkiem Borrelia, następuje nie wcześniej niż 24-48  godzin po wkłuciu pasożyta. Szybkie prawidłowe usunięcie kleszcza zmniejsza ryzyko zakażenia. Z kolei prawidłowa diagnostyka pomaga zapobiegać groźnym powikłaniom mogącym wystąpić nawet w okresie kilku kilkunastu lat od momentu zakażenia.

Dla pierwszej, wstępnej fazy choroby charakterystyczne są głównie objawy skórne. Objawy narządowe (dotyczące stawów, układu nerwowego i serca) występują przede wszystkim w II i III fazie choroby.

Przyczyny - zarażenie bakteriami borreliaburgdorferi przenoszonymi przez kleszcze.

Objawy

  • rumień – najbardziej typowy i charakterystyczny z objawów, występuje w miejscu po ugryzieniu kleszcza u 70-80% chorych i ma postać owalnego pierścienia, czasem równocześnie pojawiają się pęcherze, zazwyczaj rumień jest ciepły w dotyku, towarzyszy mu uczucie swędzenia oraz ból, ma również tendencję do rozprzestrzeniania 
  • rumień wędrujący -  jest oznaką rozwijającej się choroby

       jeżeli rumień u osoby zakażonej nie pojawia się, rozpoznanie choroby następuje        wyłącznie w kontekście objawów klinicznych, których potwierdzeniem są wyniki testów diagnostycznych

  • gorączka
  • zawroty głowy
  • dreszcze
  • ból i sztywność stawów
  • ogólne osłabienie

 W dalszym stadium choroby (neuroborelioza) mogą wystąpić dodatkowe objawy takie jak:

  • przewlekłe bóle głowy
  • męczliwość
  • zaburzenia czucia, drętwienia kończyn, uszkodzenia nerwu twarzowego i nerwów obwodowych (polineuropatia), przewlekłe stany bólowe kręgosłupa (radikulopatia)
  • encefalopatia (zaburzenia zachowania)
  • rzadziej zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenie mózgu

Najczęstsze miejsca ukąszeń

  • pachy
  • pachwiny
  • pośladki
  • uda i ramiona (wewnętrzna strona)
  • owłosiona skóra głowy

Rozpoznanie i diagnostyka

  • Test PCR: zalecany do wykonania natychmiast po podejrzeniu zakażenia boreliozą, możliwy do wykonania już po kilkunastu godzinach od zarażenia (zanim nastąpi immunologiczna reakcja organizmu)
  • Test ELISA: bada krew pod kątem obecności przeciwciał , jednakże stosunkowo niska jest skuteczność testu (ok. 40%), jest to test przesiewowy (również oznacza przeciwciała IgM i IgG)
  • Test WESTERN BLOT: służy do weryfikacji wyników wątpliwych, bądź dodatnich, charakteryzuje się wysoką skutecznością (ok.90%), możliwy do wykonania dopiero po ok. 6 tygodniach od zakażenia

Leczenie

  • antybiotyki: skuteczność ich zależy od wstępnego, prawidłowego zdiagnozowania fazy choroby i ma na nią wpływ m.in. ogólny stan pacjenta, trafność rozpoznania objawów, indywidualna odporność organizmu
  • kuracja trwa zazwyczaj 3-4 tygodnie, potwierdzeniem skuteczności terapii jest ustąpienie objawów klinicznych; należy jednak pamiętać, że nawet po przeprowadzonej antybiotykoterapii przeciwciała w organizmie mogą utrzymywać się przez kilka lat

Powikłania

  • zapalenie opon mózgowych
  • zapalenie mózgu
  • porażenie nerwu twarzowego
  • zapalenie nerwu wzrokowego
  • zapalenie stawów
  • zapalenie mięśnia sercowego

Zapobieganie

  • odpowiednia, okrywająca większość ciała odzież
  • stosowanie środków odstraszających kleszcze 
  • dokładne sprawdzanie ciała po spacerach w miejscach narażonych na występowanie kleszczy

Warto zwrócić uwagę na fakt, iż bardzo trudne jest rozpoznanie boreliozy u dzieci, bowiem zdarza się, iż ma ona charakter wrodzony, czyli do zakażenia doszło jeszcze w łonie matki. Niemniej najczęściej u dzieci pojawia się ona tak, jak w przypadku dorosłych w wyniku ukąszenia przez kleszcza. 

Typowymi objawami boreliozy u dzieci są:

  • drażliwość
  • ból mięśni i stawów
  • ból głowy
  • niechęć do zabawy
  • zaburzenia koncentracji
  • kłopoty z pamięcią

Lubisz spędzać czas aktywnie, wędrówki po lesie, wypoczynek w ogrodzie?

Możesz być narażony na ukąszenie kleszczy i zachorowanie na boreliozę.
Jeżeli zaniepokoiły Cię jakieś objawy – zgłoś się do lekarza!!! 

 

                                                        Życzymy zdrowia i  pozdrawiamy

 

 

ZWYCZAJE I TRADYCJE WIELKANOCNE

 

Wielkanoc to najważniejsze i najstarsze święto obchodzone na pamiątkę Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca (tj. między 21 marca a 25 kwietnia). Obchody rozpoczyna odbywająca się wczesnym rankiem msza w Kościele katolickim zwana rezurekcją, w prawosławnym – jutrznią. W tym dniu w gronie rodzinnym dzielimy się jajkiem, składamy sobie życzenia i spożywamy uroczyste śniadanie. Wielkanoc kończy okres Wielkiego Postu. Jest czasem radości i rodzinnego ciepła. Święta Wielkanocne mają bogatą tradycję. Są niezwykle barwne, towarzyszy im wiele obrzędów takich jak: święcenie pokarmów, pisanki, śmigus-dyngus.

Wielkanocne zwyczaje i tradycje

Wiosenne porządki

Przed Wielkanocą robimy wielkie świąteczne porządki nie tylko po to, by mieszkanie lśniło czystością. Porządki mają także charakter symboliczny – wymiatając brud wymiatamy pozostałości zimy a wraz z nią wszelkie zło i choroby.

Palemki na szczęście

Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową. Kiedyś nazywano ją kwietną lub wierzbną. Dawniej palemki robiono z wierzby, bukszpanu, malin, lub porzeczek. Obecnie-to gałązki wierzby ozdabiane suszonymi lub żywymi kwiatami, ziołami lub kolorowymi piórkami. Święcenie wielkanocnej palmy to piękna polska tradycja według której wielkanocna palma chroni domowników przed nieszczęściem. Poświęconymi palemkami bito lekko domowników, by zapewni ć im szczęście na cały rok. Połkniecie jednej poświeconej bazi wró żyło zdrowie, bogactwo lub chroniło przed chorobami gardła. Zatknięcie palemki za obraz lub włożone do wazonu miało chronić mieszkanie przed nieszczęściem i złośliwością sąsiadów.

Topienie Judasza

Niektórych polskich wsiach w Wielką Środę kultywuje się obrzęd „Topienie Judasza”. Ze słomy i starych ubrań robiono wielka kukłę, którą następnie wleczono na łańcuchach po całej okolicy. Przy drodze zbierali się mieszkańcy, którzy okładali kukłę kijami. Na koniec wrzucano „zdrajcę” do stawu lub bagienka. W ten sposób wymierzano sprawiedliwość.

Pogrzeb żuru

Ostatnie dwa dni postu były wielkim przygotowaniem do Świąt Wielkanocnych. W te dni robiono „pogrzeb żuru”. Dawniej w okresie postu była to główna potraw a goszcząca na polskich stołach. Kiedy więc zbliżał się czas radości i zabawy, sagany żuru wylewano na ziemię.

Wieszanie śledzia

Równie efektowny sposób rozstawano się też ze śledziem- następnym symbolem postu. Z wielką radością i satysfakcją pozbywano się go z kuchni i z domu i „wieszano”, czyli

przybijano rybę do drzewa. W ten sposób wymierzano kar ę za to, że przez sześć niedziel

  • śledź wyganiał” z jadłospisu mięso i wraz z żurem królował na polskich stołach.

Wielkanocne pisanki

Malowanie pisanek to chyba najpopularniejsza tradycja wielkanocna. Jajo – króluje na wielkanocnym stole, jest symbolem życia i odrodzenia. Tradycja pisanek i dzielenia się

 

święconym jajkiem sięga daleko w przeszłość. Już starożytni Persowie obdarowywali swoich bliskich barwionymi na czerwono jajkami. Czerwone pisanki mają ponoć magiczną moc- odpędzają złe uroki, są symbolem serca i miłości. Jajka mają też dużą wartość odżywczą- zawierają wszystkie ważne składniki pokarmowe: białko, tłuszcz, sole mineralne i witaminy.

Pięknie zdobione jaja będące symbolem odradzającego się życia od wieków zdobi ą stoły podczas Świąt Wielkanocnych. Nie może ich zabraknąć w koszyczku ze święconką. Przez lata sposoby barwienia i dekorowania jaj się zmieniały, ale tradycja pozostała. Można tworzyć pisanki na wiele sposobów.

  • Najprostszym z nich jest zanurzanie jajek w wodzie w której został rozpuszczony barwnik (Intensywność koloru zależy od tego, ile czasu jajo jest zanurzone w kąpieli oraz od koloru skorupki. Warto pamiętać, że kolor możemy utrwalić, zanurzając jajka w occie). Piękne kolory skorupek można uzyskać, stosując naturalne barwniki roślinne. Świeżo wyciśnięty, lekko zakwaszony sok z buraka barwi pisankę na różne odcienie różu i czerwieni, sok z jagód-na fioletowo, wywar z suchych łusek cebuli- na wszystkie odcienie ciepłej żółci a ż do rudawego brązu, zaś woda, w której gotował si ę szczypiorek lub świeża zielona trawa- na zielono.
  • Można jajka oklejać. (Tę współczesną metodę zdobienia pisanek polecamy zwłaszcza dzieciom. Bardzo łatwo jest z barwnego papieru, cienkiego materiału o ciekawym wzorze lub kolorowej samoprzylepnej folii wyciąć fantazyjne wzory, a potem naklejać na skorupkę jajka według własnego pomysłu).
  • Malować.
  • Woskować. (Na czystą skorupkę nanosimy wzór z roztopionego wosku, a następnie zanurzymy jajo w roztworze barwnika- zabarwią się tylko odsłonięte fragmenty skorupki. Części ukryte pod woskiem nie zmienią koloru. Po wyjęciu jajka z kąpieli należy zetrzeć wosk miękką ściereczką.
  • Wyskrobywać. (To metoda dla wytrwałych. Zabarwione na intensywny kolor skorupki można ozdobić koronkowymi wzorkami poprzez wydrapywanie. Wystarczy szpilką lub ostro zakończonym nożem „wydrapać” dowolne motywy. Uzyskany w ten sposób wzór jest subtelny i delikatny)

Święconka

Wielka Sobota jest dniem radosnego oczekiwania. Koniecznie tego dnia należy poświęcić koszyczek z jedzeniem. W takim wielkanocnym koszyczku nie może zabraknąć baranka-symbolu Chrystusa Zmartwychwstałego, jajka – symbol u narodzenia, mięsa i wędlin na znak, że kończy się post, masła – symbolu dobrobytu. Święcono też chrzan, – bo „gorycz m ęki Pańskiej i śmierci została zwyciężona przez słodycz zmartwychwstania”. Do wielkanocne go koszyczka wkłada się także sól i pieprz symbolizujące ochronę przed zepsuciem. Święconkę zjada się następnego dnia, po porannej mszy zwanej rezurekcją.

Jak głosi tradycja- dziewczynki, które w Wielką Sobotę umyją twarz w wodzie, w której gotowały się jajka na święconkę pozbędą się piegów i innych mankamentów urody.

Wielka Niedziela – dzień radości

Wielką Niedzielę poranny huk petard i dźwięk dzwonów ma obudzi ć śpiących w Tatrach rycerzy, poruszyć zatwardziałe serca skąpców i złośliwych sąsiadów. Tradycją wielkanocną jest wspólne zasiadanie do świątecznego śniadania w Wielką Niedzielę. Ważnym elementem wspólnego biesiadowania jest uroczyste dzielenie si ę jajkiem z domownikami.

Na świątecznym stole nie może zabraknąć baby wielkanocnej i dziada – czyli mazurka.

Lany poniedziałek

Lany poniedziałek, śmigus-dyngus, święto lejka – to zabawa, którą znają i dorośli i dzieci. Oblewać można wszystkich i wszędzie. Zmoczone tego dnia panny mają większe szanse na szybkie wyjście za mąż. Jeżeli oblana w tym dniu panna się obrazi- to nieprędko znajdzie męża. Chłopiec, wręczając tego dnia pannie pisankę, dawał jej do zrozumienia, że panienka mu się podoba.

Szukanie zajączka

Wielką radość zarówno dorosłym jak dzieciom sprawia szukanie w niedzielny świąteczny poranek niespodzianek od zajączka wielkanocnego. Każdy stara się złapać zajączka gdy ten jest jeszcze w ogrodzie w specjalnie na tę okazję zrobionym gniazdku.

 

ŻYCZYMY MIŁYCH CHWIL SPEDZONYCH W GRONIE RODZINNYM ZACHĘCAMY DO WSPÓLNEGO WYKONYWANIA PISANEK I KULTYWOWANIA PIĘKNEJ POLSKIEJ TRADYCJI

Jak dbać o zdrowie dzieci i młodzieży w XXI wieku
Konkretnych zaleceń jest dziesięć:

  1. Jedz regularnie 5 posiłków, pamiętaj o częstym piciu wody oraz myj zęby po
    jedzeniu. Najzdrowiej jest mieć posiłki w odstępach 3-4 godzinnych – ale bez
    przekąsek pomiędzy nimi (warto wtedy pić wodę!). Taki rytm zapewnia optymalny
    metabolizm, który sprzyja dobrej sprawności umysłowej i fizycznej.
  2. Jedz różnorodne warzywa i owoce jak najczęściej i w jak największej ilości,
    najlepiej w formie surowej lub minimalnie przetworzonej. Warzywa i owoce są
    bogatym źródłem wielu ważnych witamin i składników mineralnych (m.in.
    witaminy C), a także błonnika oraz naturalnych przeciwutleniaczy (tzw.
    antyoksydantów), które neutralizują szkodliwe wolne rodniki.
  3. Jedz produkty zbożowe, zwłaszcza pełnoziarniste, do których zaliczamy m.in.
    mąkę i pieczywo razowe, kasze, ryż brązowy, płatki zbożowe. Produkty te są
    bogatym źródłem węglowodanów złożonych, zapewniających organizmowi
    energię, a także witamin z grupy B, błonnika i wielu istotnych składników
    mineralnych (m.in. żelaza i magnezu).
  4. Pij co najmniej 3-4 szklanki mleka dziennie. Ale jeśli go nie lubisz, możesz je
    zastąpić jogurtem naturalnym, kefirem i – częściowo – serem. Produkty mleczne
    są najlepszym źródłem dobrze przyswajalnego wapnia, który jest niezbędny do
    budowy kości i zębów.
  5. Jedz chude mięso, ryby, jaja, nasiona roślin strączkowych oraz wybieraj
    tłuszcze roślinne zamiast zwierzęcych. Produkty z tej grupy są źródłem
    szczególnie ważnego w okresie wzrostu i rozwoju pełnowartościowego białka, a
    także żelaza.
  6. Zrezygnuj ze słodkich napojów (np. oranżad i napojów owocowych) oraz
    słodyczy (zastępuj je owocami i orzechami). Jedzenie słodyczy sprzyja m.in.
    powstawaniu nadwagi i otyłości, ale także próchnicy zębów. A co z sokami
    owocowymi, które zawierają wyłącznie naturalnie występujące w nich cukry?
    Według najnowszych zaleceń, dzieci w wieku 4-6 lat mogą spożywać ich nie
    więcej niż 170 ml dziennie (około pół szklanki), a dzieci od 7 roku życia do 230 ml,
    czyli co najwyżej szklankę soku owocowego dziennie.
  7. Nie dosalaj potraw, nie jedz słonych przekąsek i produktów typu fast-food.
    Nadmierne spożycie soli sprzyja rozwojowi wielu chorób przewlekłych, w tym także otyłości.
  8. Bądź codziennie aktywny fizycznie (co najmniej godzinę dziennie),
    ograniczaj oglądanie telewizji, korzystanie z komputera i innych urządzeń elektronicznych do 2 godzin na dobę.
    Regularne ćwiczenia pomagają zwiększyć tkankę mięśniową i mineralizację kości, a jednocześnie zmniejszają tkankę tłuszczową.
    Codzienna aktywność fizyczna poprawia też sprawność umysłową oraz pomaga w uzyskaniu atrakcyjnego wyglądu.
  9. Wysypiaj się, aby twój mózg mógł wypocząć.
    Niedobór snu powoduje nie tylko problemy z koncentracją, ale także zwiększa ryzyko otyłości.
    Dzieci od 6 do 12 lat powinny spać co najmniej 10 godzin na dobę.
  10. Sprawdzaj regularnie wysokość i masę ciała.
    Te proste pomiary pozwalają na wczesne wykrycie niedowagi, nadwagi i otyłości,
    a także różnego rodzaju zaburzeń rozwojowych u dzieci i młodzieży.

     Im więcej czasu spędza się przed ekranem telewizora czy komputera, tym mniej zostaje go
na sprzyjającą zdrowiu aktywność. Oglądanie telewizji wiąże się ze zwiększonym
oglądaniem reklam z niezalecanymi pod względem wartości odżywczej i zdrowotnej
produktami. Wykazano, że spędzanie czasu przed telewizorem i innymi urządzeniami
elektronicznymi (takimi jak komputery, tablety, smartfony czy stacjonarne gry wideo) sprzyja
nałogowi pojadania niezalecanych produktów oraz spożywaniu większej ilości reklamowanej
żywności. Może to prowadzić do nieprawidłowego stanu odżywienia i problemów
zdrowotnych.

"Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie" -mówi stare przysłowie.

 Ale czy to prawda? Czy naprawdę potrzebujemy przyjaciół?

Jak wyglądałoby nasze życie gdyby nie przyjaźń?
"Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód twego smutku, potrafi Cię pocieszyć". Z prawdziwym przyjacielem można się śmiać i cierpieć. Można mu się zwierzyć ze wszystkich sekretów, spraw które nas dręczą lub nie dają spokoju. Przyjaciel zawsze nas wysłucha i pocieszy w trudnych chwilach.
Gdyby nagle "cały świat" odwrócił się od ciebie, prawdziwy przyjaciel zostałby z tobą i był przy tobie aż do końca.
Wspaniale jest znaleźć kogoś kto może nas wysłuchać i zrozumieć, komu można zaufać, przy kim można znaleźć ukojenie. Obojętne czy będziemy się razem śmiać czy też mamy wspólnie przebrnąć przez ciemne strony życia. Zawsze też pozostają wspomnienia, które czynią naszą przyjaźń tak szczególną...
Przyjaciel zawsze jest podporą w trudnych chwilach. Kiedy coś powie, zrobi,    a czasami tylko się uśmiechnie, wtedy może nas pocieszyć.
Jeżeli ktoś zapewnia nas o swojej przyjaźni tylko słownie, są to puste słowa. Tak naprawdę to nic nie znaczy. Prawdziwy przyjaciel nie musi zapewniać jak nas uwielbia. Widać to bowiem po jego czynach. Po tym jak się do nas zwraca, jak nas traktuje, co nam mówi. "Nie szukaj wielkich słów. Wystarczą małe gesty"/Phil Brosman/.
Jeżeli ktoś będąc z nami udaje przyjaciela, a śmieje się z nas za naszymi plecami nigdy nie znajdzie szczerego przyjaciela, który zawsze będzie mu wierny, najlepiej oddają to słowa: "umiej być przyjacielem -znajdziesz przyjaciela." /Ignacy Krasicki/. Szczery przyjaciel nigdy nie odejdzie od ciebie do kogoś bogatszego czy ładniejszego. Zawsze pozostanie, ze względu na to czy jesteś bogaty czy biedny, ładny czy brzydki.
Prawie w każdej książce jest opisana przyjaźń. W książkach dla dzieci jak i dla młodzieży, czy dla dorosłych. Są to różni ludzie, o różnych charakterach, żyjący w różnych czasach, w różnych warunkach . W niektórych powieściach jedni oddają życie za drugich, za swych przyjaciół, a taka przyjaźń jest największa.
Nawet zwierze może okazać się przyjacielem. Zwierzęta zawsze wysłuchają     i zrozumieją. Potrafią swoją obecnością poprawić człowiekowi samopoczucie.
Przyjaciele są ludziom bardzo potrzebni. Bez kontaktu przez dłuższy czas

z innymi ludźmi, lub zwierzętami człowiek umiera. Ponadto bez przyjaźni nasze życie byłoby szare nudne i przygnębiające.
"Przyjaciele są jak anioły, które stawiają nas na nogi,
kiedy nasze skrzydła zapomniały jak się lata."
Przyjaźń jest prawdziwym darem.

 

E.P, AJ